AGNINA

AGNINA

in Gloss. Graeco-Lat. ἄρνειον κρέας, apud Annam Comnenam Alexiad. l. 8. p. 230. ἀλλ: ἡλίου ἀνατέλλοντος λύκου ἢἀρνίου κρέας ἐ???όμεθα. Sed Sole oriente lupinam seu agninam comedimus; laudatam Car. du Fresne Glossar. Agnina pellis una cum lana, in vestium usum maxime commendata Medicorum filiis, ut quales vestes, ρην´ικας seu ἀρνακίδας Graeci dixêre, non solum plus caloris quam ovillae conferant, sed et dorso renibusque plurimum prosint. Cuiusmodi vestimentum rheno est, si vocis origo servatur; nam Graece ρην` agnus est. Et imra Chaldaeis non solum agnum, sed et vetis limbum, cui ἀρνακὶς assuebatur, significat. Sic Psalm. 133. v. 2. in Chaldaea paraphrasi: Sicut unguentum bonum, quod effusum super caput, descendit super barbam ---- quod descendit super agnum vestis eius, i. e. super oram vestis eius agninâ pelle suffultam. Graeci habent, ἐπὶ την῾ ὦαν τȏυ Ϛ᾿νδύματος, quod fere idem est. Nam ὦα, ὤα, οἴα, primo μηλωτην`, vellus significavit, seu ovis pellem cum lana. Secundo sic dicta est ora vestis cum huiusmodi pelle assuta; hoc enim moris fuisse prisci, docent Etymologus et Cyrillus in Lexico nondum edito. Hinc Eustathius in Il. ρ. Οἱ παλαιοὶ καὶ ταύταις οἰὸς δέρμα προσέῤραπτον, ἵνα ἥκιςτα τρίβοιντο τὰ κάτω τῶ ἱματίων, Prisci etiam talibus ovillam pellem adsuebant, ut quam minime inferiora vestium attererentur, etc. Vide quoque infra voce Vetula. Sed lanae potior in vestibus usus fuit. Unde Salomon Proverb. c. 27. v. 26. Agni in vestitum tuum: ubi agnorum nomine non τωδίαι vel ἀξνακίδες, i. e. agninae pelles, intelliguntur, ut loc. cit. alias hircis hîc eos non opponeret Rex Sapiens, quô modô opponit, cum addit, et hirci sunt in prtium agri. Pelles enim caprinae, aeque ac ovillae in vestium usum adhibentur et utrisque commune nomen melotae. Agni igitur in vestitum tuum i. e. agnorum lana, vel ovilla. Quamvis enim alicubi etiam e pilis caprinis panni texi consueverint, tamen id infrequentius est, neque in Iudea receptum fuit. Et quidem agni nomen Chaldaeum immar a lana deductum est, quae in matribus quidem villosior est. Theocritus Idyll. 12.

----- Ο῞ςςον ὄις σφετέρκς λατιωτέρη ἀρνὸς,,

----- Quanto ovis agnô suô villosior est.

Sed in agnis est temuior et tactu mollior, atque eô ipsô plus in pretio. Proinde Martial. l. 5. Epigr. 38.

Puella senibus dulcior mihi cycnis,

Agnâ Galesi mollior Phalanini.

Aut Phalantini potius, quia ad Galesum amnem Tarentum condidit Phalantus, etc. Sam. Bochatt. Hieroz. Part. prior. l. 2. c. 43. Vide quoque infra in Pallium, et Pescia: uti de Agno, hostiâ Deo gratissimâ, et infra aliquid Maximâ hostiâ: praemio cantorum voce Scolium; ad homines vox translata, uti et ovis, simplices scil. minimeque malos, et parum callidos, apud Graecos praesertim, quibus πρόβατα et ἀμνοι tales passim significat. Aristophanes Pace,

Ω῾ς ἐςςόμεθ᾿ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους.

Και τοῖσι συμμάχονϚι πραότεροι πολύ.

Cui proin ἀμνοκῶν in Equitibus, qui προβα ώδης et προβατογνώμων Aeschylo. Hinc et batare de iisdem usurpatum, ut videbimus.